low-code

در شیوه سنتی توسعه برنامه‌‌های کاربردی، کد برنامه‌ها به شکل دستی نوشته می‌شد، درحالی‌‌که پلتفرم‌‌های Low-Code نیاز اندکی به کدنویسی به شکل سنتی دارند، در عوض، توسعه‌‌دهندگان از رابط‌های کاربری بصری استفاده می‌کنند که قابلیت drag and drop و طراحی مدل‌های بصری مربوط به برنامه‌‌های کاربردی را دارد. با پیدایش تکنولوژی Low-Code، ترکیب کردن (Compilation) و پیاده‌‌سازی کدها نیز خودکار می‌شود.