مرحله اول: مدل فعلی کسبوکار را تعریف کنید.
در ابتدا با شناسایی مشتریان اصلی و نیازهای آن‌ها شروع کنید. در این مرحله پاسخ به پرسش‌های زیر باید کاملا شفاف باشد.
• مشتریان کلیدی چه کسانی هستند؟
• برای پاسخ به نیازهای کلیدی مشتریان چه راهکارهایی می‌توانید پیشنهاد کنید؟
• برای استفاده از راهکارها لازم است با چه کسانی همکاری کنید؟
• برای مشتریان کلیدی چه مدل‌های درآمدی را پیشنهاد می‌کنید؟
مرحله دوم: عدم قطعیت‌ها را مشخص کنید.
در شرایط انتشار ویروس کرونا، در هر کسب‌و‌کاری عدم قطعیت‌های مشخصی وجود دارد که از دیگر سازمان‌ها متفاوت است. مثلا در یک کسبوکار خرده‌فروشی احتمالا تعداد مشتریانی که به فروشگاه مراجعه می‌کنند کاهش یافته است. این در حالی‌ست که در یک فروشگاه اینترنتی احتمالا عدم قطعیت مربوط به محدودیت در حمل‌و‌نقل اجناس فروش رفته است. بنابراین لازم است هر سازمانی مشخص کند دقیقا در این دوره با چه چالش‌هایی مواجه است.
مرحله سوم: تاثیر عدم قطعیت ها را بر کسب و کار بررسی کنید.
بعد از شناسایی چالش‌ها، در این مرحله، باید بررسی شود که عدم قطعیت‌ها چقدر روی کسبوکار تاثیر گذارند. لازم است عدم قطعیت‌ها اولویت بندی شوند و بر اساس میزان اثرگذاری روی کسبوکار به آن‌ها وزن داده شود.
مرحله چهارم: برای تغییرات برنامه‌ریزی کنید.
بعد از شناسایی چالش‌ها و اولویت‌بندی آن‌ها حالا زمان مناسب برای پیدا کردن بهترین راهکار است. اجرای برنامه فاصله‌گذاری اجتماعی و عدم تمایل افراد برای مراجعه حضوری می‌تواند محرک مهمی برای اجرای تغییرات باشد.. تغییر استراتژی حتی روی مدلی که کسبوکارها از محل فیزیکی استفاده می‌کنند هم تاثیرگذار است. مثلا در چین خرده‌فروشی‌ها از فروشگاه‌ها به عنوان مراکز توزیع و انبار استفاده کردند. این کار هم ریسک بی‌استفاده بودن فروشگاه فیزیکی را کاهش داد هم از طریق ذخیره بیش‌تر، باعث رونق فروش‌های اینترنتی شد. چالش فناوری اطلاعات (IT) در این حوزه بالا نگهداشتن درخواست‌های فروش اینترنتی بود. در مرحله آخر وقتی تصمیم‌ها گرفته شد؛ از این پس فقط باید روی چابکی اجرا تمرکز کنید.
منبع : Gartner 2020
